23 mayıs cumartesi günü grevdeki 100.günümüzdü. Ben nedense 100. günü görmeden bu işin sonuçlanacağına inanıyordum. Ancak bu işler pek inanç üzerinden yürümüyor. Şimdi ise 300'lü günlere hazır olduğumuzu hissediyorum.
Cumartesi günü saat 15:00'te Balmumcu'da Atv- Sabah binasının önünde buluştuk. 100 dakika oturma eylemi yaptıktan sonra Taksim'e doğru yürüyüşe geçtik. Güzergâh uzundu. Yıldız posta caddesi, Mecidiyeköy, Şişli, Taksim hattından ilerledik. Tek sıra yaptığımız bu yürüyüşlerde gazete dağıttık. Keyifli ve yorucu bir yürüyüştü. Buna rağmen katılım gösteren herkes hiç sızlanmadan, söylenmeden, yürüyüşü bırakmadan devam ettiler. Taksim'e varınca îlk önce Bandista'nın şarkılarıyla coştuk. Sonra BATİS (Bağımsız Tekstil İşçileri Sendikası) üyesi işçilerle buluştuk. TKP'nin de katılım göstermesiyle yürüyş devam etti. Galatasaray'ın önünde açıklamalarımızı yaparak dağıldık.
Katılan herkese teşekkürler. Bizi yalnız bırakmadılar. Üzerimizdeki ölü toprağı hep beraber silkeledik ve hep bir ağızdan: "Direniş var, yılgınlık yok" dedik.
